Een cinematografisch geheugen
De Amerikaanse acteur Douglas Fairbanks was aan het begin van de twintigste eeuw een van de eerste grote filmsterren. Fairbanks verdiende geld als water en leefde volgens het principe 'Wie het breed heeft, laat het breed hangen'.
Op een avond reed Fairbanks na een dag filmen met de auto naar zijn landgoed. Onderweg kwam hij een aristocratisch gekelede man tegen die over straat wandelde. Fairbanks stopte en bood de man een lift aan.
Fairbanks meende dat hij de man kende, maar wist niet meer waarvan. Hij nodigde de man uit om met hem mee te rijden naar huis voor een borrel. De aristocratisch geklede man accepteerde het aanbod beleefd. In huize Fairbanks bleek de bezoeker niet alleen keurig Engels te spreken. Hij bleek ook goed op de hoogte te zijn van het leven van Fairbanks. Hij bleek ook veel van Fairbanks vrienden te kennen.
Op een gegeven moment kwam de secretaris van Fairbanks het vertrek binnen. Fairbanks schoot hem meteen aan en fluisterde: "Wie is deze aristocraat? Hij komt uit Engeland en ik weet dat het een Lord Somebody is. Ik kan alleen niet op zijn naam komen."
"Die Engelse aristocraat ken ik wel", fluisterde de secretaris terug. "Het is je oude Engelse butler die je twee maanden geleden ontslagen hebt omdat hij dronken was."